HABER: METİN AYDIN
Kızıltepe’nin tam göbeğindeki merkezi noktada, tek sıra halinde müşteri bekleyen boyacıları görmüşsünüzdür. Gidip ayakkabınızı da boyamışsınızdır. Bizde gidip onları dinledik. Aslına bakarsanız, onlara bir dokunduk pir ah işittik! Meğer boyacı kardeşlerimizin ne çok derdi varmış!
Birkaç ay öncesinde asıl mesleği olan dönerciliği bırakıp boyacılık yapmaya başlayan sağır dilsiz Mehmet Nur Ekinci çıktı karşımıza. Boyacı Ekinci, günlük gelirinin 15-20 milyon olduğunu söyledi. Eliyle güneşi gösterip, kendisiyle görüştüğümüz öğlen sıcağında, kafasına geçirdiği şapkayla sorunlarını ter içinde anlatan sağır dilsiz boyacı Ekinci’ye gönüllü tercüman olan boyacı arkadaşı Ali Kılınç, “Burası açık bir yer ve kışın yağmurdan, yazında kızgın güneşten çok çekiyoruz.” dedi. Kızıltepe’de 45 yıl boyacılık yapmış emektar babaları Ali Kılınç’ın yolunda gittiklerini söyleyen dört kardeşten büyüğü Hamit Kılınç ve kardeşi Celal Kılınç’ta aynı konuda dert yandı bize. Burada kendilerinin kalacağı belli bir yer için belediye yetkilileriyle görüştüklerini söyleyen boyacı Celal Kılınç, “Bir önceki belediye başkanına biz boyacıları bir yerde toplayacak bir mekan talebinde bulunduk ama bir sonuç alamadık. Yeni belediye başkanıyla da görüştük. Sorununuzu biliyorum, bir çaresine bakacağız.” dediğini söyledi.
Son olarak, Hamit Kılınç’a boyacıların piyasasını sorduk; malum devasa bir ekonomik kriz belası sarmış bütün memleketi: – Hamit Kılınç, ” Bu meydanda 15 kadar boyacıyız. Ayakkabısını genelde memur ve öğretmen kesim boyuyor. En çok da kendini seven insanlar geliyor. İşlerimiz iyidir denemez.” dedi.
----- 